Farklı bir şeyler konuşalım, bugün Sonbahar’ın başlangıcı, aynı zamanda da Tanrı'nın affettiği gün. Sabah Tanrı Tapınağı'na gittim, zaman çok hızlı geçiyor. Küçükken hiçbir şey bilmezdim, sadece annemle babamın peşinden giderdim. Büyükler "ibadet et" derdi, biz de ibadet ederdik, sıkıcıydı ama yine de katılmak zorundaydık.
Artık büyüdüm ve alıştım, nihayet ebeveynlerimin düşüncelerini anlıyorum. Tapınakta dua etmek sadece bir güvenlik istemek değil, aynı zamanda bazı şeyleri kime söyleyeceğimi bilmediğimde burada özgürce söyleyebilmek. Söyledikten sonra ruh halim de çok daha iyi oluyor, sonra

Bu bitkinin çiçek açmayan bir tür olduğunu düşünmüştüm, ama çiçek açtı.

Bir gün kayboldum, doyasıya yedim içtim, yeni dizüstü bilgisayarım da geldi, işe koyuluyorum!

Tatil günü program yapmak istemiyorsanız, piyasa izlemek istemiyorsanız, sadece ailenizle vakit geçirin.
Bazen, anne babayla sohbet etmek ya da aileyle bir yemek yemek, herhangi bir büyük işten daha önemlidir.
Nereye gidip onaylamak zorunda değilsiniz, ayrıca herhangi bir program ayarlamanıza da gerek yok.
Evde kendi yaptığım ev yemeğini yemek, dışarıda yürüyüş yapmak veya sevdiğim bir restoranda buluşmak, bu kadar yeter.
Telefonu bir kenara koyabilirsin, işe daha sonra düşünebilirsin,
Ama aile üyelerinin varlığı gerçekten her zaman "bir sonraki sefere" denilemez.
Onlara iyi bak, çünkü bekledi